Author :
Abstract
Bu çalışma ortaokul 8.sınıf öğrencilerinin, biyoçeşitliliğin azalmasına yönelik görüş ve tutumlarını incelemek amacıyla yapılmıştır. Biyoçeşitliliğin azalmasına yönelik öğrenci tutumlarının okullara, cinsiyete, yaşa, evcil hayvana sahip olmaya, çevrelerinde bildikleri yabani hayvanları tanıma düzeylerine göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Nicel betimsel nitelikte bir çalışmadır. Çalışmanın evrenini, örneklemin seçilmiş olduğu Antalya ilinin Muratpaşa, Kepez ve Manavgat ilçesinde bulunan bütün ortaokul 8.sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Okulların seçiminde öğrencilere sunulan eğitim olanak farkları göz önüne alınmıştır. Çalışmada kullanılan ölçme aracı 3 farklı ortaokulda toplamda 288 öğrenciye (144 kız %50, 140 erkek %48,6, %1,4’lük kısım cinsiyetini belirtmemiştir.) uygulanmıştır. Daha detaylı hazırlanan müfredat programı ve öğrencilerin doğa ile iç içe etkileşim halinde bulunabileceği doğa eğitimiyle öğrencilerin eksikliklerinin giderilebilmesi sağlanabilir. Bu sayede öğrencilere öğretmenleri eşliğinde, doğayı, çevrelerindeki canlıları, canlıların çeşitliliğini, canlılar arasındaki etkileşimleri gözlemleme ve onları tanıma fırsatı verilebilir. Bu çalışmalar sonucunda çevrelerine karşı duyarlı ve bilinçli bireylerin yetişmesine olanak sağlanabilir.
Keywords
Abstract
This study was conducted to investigate the attitudes of secondary school, 8th grade students towards the loss of biodiversity. It has been examined whether student attitudes towards biodiversity loss differ according to school types, the level of identification of wild animals, sex, age, ownership of domestic animals. This study is quantitative descriptive research. The range of the study is constituted by- 8th grade students of Antalya, Muratpaşa, Kepez and Manavgat regions. Evaluation scale of the study has been applied to three different middle-school with a total of 288 students (144 girls 50%, 140 boys 48.6%, and undefined gender ratio 1.4%). With the curriculum prepared in detail, it is possible to eliminate the deficiencies of the students by interacting with nature and training them. In this way, to students can be given opportunities, to observe and recognize nature, diversity of the organisms, interactions between the organisms with the presence of their teachers. After that, it is possible to raise sensitive and conscious individuals towards their environment.
Keywords
- Akman, Y., Ketenoğlu, O., Kurt, L. ve Yiğit, N. (2012). Ekolojik sentez. Ankara: Palme Yayıncılık.
- Akman, B. 1994. Okulöncesi dönemde fen doğa çalışmalarının temel İlkeleri ve uygulama örnekleri. Okulöncesi Eğitimcileri için El Kitabı YA-PA Ofset Basımevi. Ankara
- Alp, E., Ertepınar, H. & Tekkaya C. (2006). A statistical analysis of children’s environmental knowledge and attitudes in Turkey. International Research in Geographical and Environmental Education, 15(3), 210-223.
- Aşçı, Z. ve Demircioğlu, H., 2004, Çoklu zeka temelli öğretimin dokuzuncu sınıf öğrencilerinin ekoloji başarısına, ekoloji tutumlarına ve çoklu zekalarına etkisi, www.erg.sabanciuniv.edu/iok2004/bildiriler/Zuhal%20Asci%20 Akdag.doc.
- Atik, M., ve Toksöz, A. (2005). Korumada Çevre Eğitimi. Korumada 50 Yıl Sempozyumu, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
- Barker S., Elliott P. (2000) Planning a skills-based resource for biodiversity education, Jounary of Biological Education,34:3, 123-127, 13 Dec 2010
- Bastı K.(2010). İlköğretim 4, 5 ve 6. Sınıf Öğrencilerinin Biyoçeşitlilik Konusunda Farkındalıklarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi: Bolu İli Örneği, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Fen ve Teknoloji Öğretmenliği Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu 2010
- Bodnár, R. (2004). The Effect of the Tourism of the Hortobágy National Park on the Surrounding Settlements – Lesson of a Questionnaire Survey. Working Papers of the Finnish Forest Research Institute 2, Retrieved August 10, 2009, from http://www.metla.fi/julkaisut/workingpapers/2004/mwp002.htm.
- Corrie, L. “Politics, The Provision of Physical Amenities, and the ‘Push-Down’ Curriculum”. Australian Journal of Early Childhood, 24, 3, 5–10, (1999).
- Çavuş, R., Topsakal, Ü.U. ve Öztuna-Kaplan, A. (2013). İnformal Öğrenme Ortamlarının Çevre Bilinci Kazandırmasına İlişkin
- Deniş, H. & Genç, H. (2007). Çevre bilimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmenliği öğrencilerinin çevreye ilişkin tutumları ve çevre bilimi dersindeki başarılarının karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18.
- Dervişoğlu, S. (2007). Biyolojik çeşitliliğin korunmasına yönelik eğitim için öğrenme ön koşulları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara
- Edwards, S. (2005). “Talking About a Revolution: Paradigmatic Change in Early Childhood Education from Developmental to Sociocultural Theory and Beyond”. Melbourne Studies in Education, 46, 1, 1–12, (2005).
- Erten, S. (2004). Çevre eğitimi ve çevre bilinci nedir, çevre eğitimi nasıl olmalıdır. Çevre ve İnsan Dergisi, 65(66), 1-13.
- Erten, S. (2004). Uluslararası Düzeyde Yükselen Bir Değer Olarak Biyolojik Çeşitlilik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 27, s.98-105
- Feyzioğlu, B.,Özenoğlu Kiremit, H., Öztürk Samur, A. ve Aladağ, E.(2012). YİBOlar Doğal Ortamda Bilimsel Düşünüyor, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 65-74.
- Griffin, S. 2002. Animal assisted learning maximizing the natural bond between children and animals. In Children’s Social Networks and Social support. 17;163- 169.
- Gülay, H. (2011). Ağaç yaş iken eğilir: yaşamın ilk yıllarında çevre eğitiminin önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 4(3), 240-245.
- İç, O. 2003. Hayvan beslerken nelere dikkat etmeliyiz. Çoluk Çocuk Aylık Anne Baba Eğitimci Dergisi, 8;18-19.
- Kayalı, H . (2018). Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevre Okuryazarlığı Üzerine Bir Araştırma. Marmara Coğrafya Dergisi, (37), 63-69. DOI: 10.14781/mcd.386113 Kayalı, H. (2010). Sosyal bilgiler, Türkçe ve Sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumları. Marmara Coğrafya Dergisi, 21, 258-268.
- Keleş, Ö. (2007). Sürdürülebilir Yaşama Yönelik Çevre Eğitimi Aracı Olarak Ekolojik Ayak İzinin Uygulanması Ve Değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Keleş Ö., Özsoy S., Uzun N.(2010) Öğretmen Adaylarının Biyolojik Çeşitlilik Kavramına Yönelik Görüşleri, Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi 3 (1): 2010,85-91
- Keleş, Ö., Uzun, N. ve Varnacı Uzun, F. (2010). Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci, Çevresel Tutum, Düşünce ve Davranışlarının Doğa Eğitimi Projesine Bağlı Değişimi ve Kalıcılığının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), 384-401.
- Kocaeren, A. A., Özdemir, O., Erdoğan, M., Uzun, N., Eren, Y., Önder, A. G. R., ... & Pamukoğlu, M. Y. (2016). Çevre ve enerji. Nobel yayıncılık, Ankara, 340.
- Koçkar, A ve Şenol, S. 2003. Hayvan beslemek. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 15; 21- 22.
- Koyun, B. D., ve Balcıoğlu, İ. Evcil Hayvanlara Bağlanma İle Ağaç Ve Çevre Tutumu Arasındaki İlişki (2016)
- Kunt, H. ve Geçgel, G. (2013). Öğretmen adaylarının ağaç ve çevreye yönelik tutumlarının incelenmesi. Electronic Turkish Studies, 8(12).
- Menzel, S., ve Bögeholz, S. (2009). The loss of biodiversity as a challenge for sustainable development: How do pupils in Chile and Germany perceive resource dilemmas? Research in Science Education, 39, 429–447.
- Milfont, T.L. & Duckitt, J. (2004). The structure of environmental attitudes: A first-and second- order confirmatory factor analysis. Journal of Environmental Psychology, 24, 289-303.
- Oğurlu, Đ., Alkan, H., Ünal, Y., Ersin, M. Ö. ve Bayrak, H. (2013). Çevre ve Doğa Eğitimlerinin Coğrafya Eğitimine Katkıları: Ide Projeleri Örneği, 3rd International Geography Symposium –Geomed, Symposium Proceedings, 498-508.
- Özdemir, O. (2016). Ekolojik Okuryazarlık ve Çevre Eğitimi. Pegem Atıf İndeksi, 001-132.
- Sert, H . (2017). Doğa Eğitimi ve Turizm Alanı Olarak Termessos Milli Parkı. Journal of Current Researches on Social Sciences, 7 (1), 89-102. Retrieved from http://dergipark.gov.tr/jocress/issue/29915/322234
- Soysal D., Kılınç A. (2012) İlköğretim Ve Lise Öğrencilerinin Biyoçeşitliliğin Azalması İle İlgili Görüşleri: Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırşehir, Temmuz, 2012
- Sönmez, E., & Yerlikaya, Z. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Çevresel Bilgi Düzeyleri ve Çevreye Yönelik Tutumları Üzerine Bir Alan Araştırması: Kastamonu İli Örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 1239.
- Şahin, N., Cerrah, L., Saka, A. ve Şahin, B., 2004, Yüksek Öğretimde Öğrenci Merkezli Çevre Eğitimi Dersine Yönelik Bir Uygulama, GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 24, Sayı 3, 113-128s.
- Türküm, A. S. (1998). Çağdaş toplumda çevre sorunları ve çevre bilinci.Çağdaş yaşam çağdaş insan. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Eskişehir, 165-181.
- Wilson, E. O (1999). Biological Diversity: The Oldest Human Heritage. New York State Museums.
- Yaşar, O., ve Şeremet, M. (2008). Türkiye’de Milli Park Eğitimi ve Milli Park Eğitimine İlişkin Bir Araştırma: Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,1 (5), 910 – 942.
- Yörek, N. (2006). Ortaöğretim öğrencilerinin biyolojik çeşitlik (Biyoçeşitlik) konusunda kavramsal anlama düzeylerinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Schultz, P. W. (2011). Conservation Means Behavior. Conservetion Biology, 25(6), 1080-1083.
- UNEP (2010). What is biodiversity. http://www.unep.org/wed/2010/english/PDF/ BIODIVERSITYFACTSHEET.pdf . (Erişim: 13 Haziran 2016) Extended Abstract
