ÖĞRETMEN STRATEJİ BELGESİ (2017 – 2023) VE 2023 EĞİTİM VİZYONUNUN ÖĞRETMEN ODAKLI DEĞERLENDİRİLMESİ

Author :  

Year-Number: 2019-19
Language : null
Konu : Eğitim Bilimleri
Number of pages: 75-91
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Öğretmen Strateji Belgesi’nin (2017 - 2023) ve 2023 Eğitim Vizyonu’nun öğretmen odaklı değerlendirilmesidir. Böylelikle eğitim reformlarının merkezinde olan öğretmene ve öğretmen yetiştirme sistemine katkıda bulunulabilecektir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden alanyazın taraması kullanılmıştır. Öğretmen Strateji Belgesi (2017 – 2023), 2023 Eğitim Vizyonu ve ilgili alanyazın değerlendirildiğinde; Türkiye’de öğretmen yetiştirme, adaylık ve işe başlama süreçlerinde yaşanan sürekli değişikliklerin hem öğretmen yetiştirmeyi hem de genel anlamda eğitim sistemini olumsuz bir şekilde etkilediği sonucuna ulaşılabilir. Türk eğitim sistemi ve öğretmenler üzerinde bulunan bu olumuz etkilerin Milli Eğitim Bakanlığı tarafından geliştirilen Öğretmen Strateji Belgesi (2017-2023) ve 2023 Eğitim Vizyonu ile ortadan kaldırılması ve öğretmen merkezli reformlar yapılması planlanmıştır. Bu çalışmada Öğretmen Strateji Belgesi (2017 – 2023), 2023 Eğitim Vizyonu ve ilgili alanyazın doğrultusunda ülkenin eğitsel hedeflerine daha etkili ve verimli bir biçimde ulaşılabilmesi için bir takım öneriler geliştirilmiştir.

Keywords

Abstract

The aim of this study is teacher-oriented evaluation of the Teacher Strategy Document (2017 - 2023) and the 2023 Education Vision. Thus, it will be possible to contribute to the teacher and teacher training system which is at the center of the education reforms. In this study, the study of field literature from qualitative research methods was used. Considering the Teacher Strategy Document (2017 - 2023), 2023 Education Vision and related literature, it can be concluded that the continuous changes in teacher training, candidacy and recruitment processes in Turkey negatively affect both teacher training and the education system in general. It is planned to eliminate these impacts on the Turkish education system and teachers with the Teacher Strategy Document (2017-2023) and 2023 Education Vision developed by the Ministry of National Education and to make teacher-centered reforms. In this study, in line with the Teacher Strategy Document (2017 - 2023), 2023 Education Vision and the related literature, a number of suggestions have been developed in order to reach the educational objectives of the country more effectively and efficiently.

Keywords


  • Abazoğlu, İ., Yıldırım, O., & Yıldızhan, Y. (2016). Geçmişten günümüze Türk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(6), 143-160.

  • Akçöltekin, A., Engin, A. O., & Şevgin, H. (2017). Attitudes of high school teachers to educational research using classification – tree method. Eurasian Journal of Education Research, 17, 19-47.

  • Akyüz, Y. (1999). Türk eğitim tarihi (başlangıçtan 1999’a). İstanbul: Kültür Üniversitesi Yayınları.

  • Akyüz, Y. (2008). Türk eğitim tarihi m.ö.1000-m.s.2008 (13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

  • Atjonen, P. (2015). The importance of the teaching profession in 21st century Finland. Edukacja, 2(133), 5-23.

  • Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu. Osman Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(3), 1-9.

  • Başaran, İ. E. (1993). Eğitim yönetimi. Ankara. Gül Yayınevi.

  • Binbaşıoğlu, C. (1995). Türkiye’de eğitim bilimleri tarihi. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı

  • Buhari (İlim 15). Erişim Adresi: https://islamansiklopedisi.org.tr/buhari-muhammed-b-ismail (18.04.2019)

  • Butts, R. F. (1966). Teacher education, foeol point. New York: Reinehart and Winston, Inc.

  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (13. basım). Ankara: Pegem Akademi.

  • Cengiz, E. (2018). Türkiye’de İlk kez uygulanan aday öğretmen yetiştirme sürecine ilişkin öğretmen görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 932-968.

  • Cobbold, C. (2015). Professionals without a profession? The paradox of contradiction about teaching as a profession in Ghana. Journal of Education and Practice, 6(6), 125-135.

  • Creswell, J. W. (2012). Educational research, planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research (4nd ed). Boston: Pearson Education Inc.

  • Cubberley, E. P. (1948). History of education. Cambridge: Houghton Mifflin Company.

  • Çakmak, Z., Arıkan, İ., & Kaçar, T. (2018). Milli Eğitim Bakanlığının 2017-2023 öğretmen strateji belgesinde belirlediği eylem planlarına ilişkin öğretmen görüşleri. Asos Journal The Journal of Akademic Social Science, 6(84), 451-463.

  • Çakmak, Z., Taşkıran, C. & Bulut, B. (2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının bilimsel araştırmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 266-287.

  • Çelikten, M., & Özkan, H. H. (2018). Öğretmen performans değerlendirme sistemi. International Journal of Society Research, 8(15), 806-824.

  • Elster, E. B. (1993). Student of teaching: The profesional development of the teachers of the nineteenth century. NewYork: Columbia University Teachers College.

  • Erdem, A., R. (2015). Türkiye’de öğretmen yetiştirmenin a, b, c, si. Journal of Teacher Education and Educators, 4(1), 16-38.

  • Ergün, M. (1987). Türkiye’de öğretmen yetiştirme çalışmalarının gelişmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 10-18.

  • Hussen, A., Wtegegn, S. A. & Teshome, T. Z. (2016). Teachers professional commitment towards students learning, their profession and the community in eastern ethiopian secondary schools. Journal of Teacher Education and Educators 5(3), 289-314.

  • İlyas, İ. E., Coşkun, İ., & Toklucu, D. (2017). Türkiye’de aday öğretmen yetiştirme modeli: izleme ve değerlendirme. İstanbul: SETA Yayınları.

  • Johnson, J. (1968). A brief history of student teaching. DeKalb, IL: Creative Educational Materials.

  • Kane, W. T., & O’Brien, J. J. (1958). History of education considered chiefly in its development in the western world. Chiacogo: Loyola University Pres.

  • Karaman, N. (2008). Öğretmenlerin mesleklerini algılama biçimleri ve gelecekten beklentileri nelerdir? (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Edirne.

  • Karasolak, K. (2017). Öğretmen adaylarının cumhuriyet’in kuruluşundan günümüze öğretmenlik mesleğinin tarihsel gelişimi konusundaki bilgi düzeyleri ve bir ders programı önerisi Türkiye’de öğretmen yetiştirme (Yayınlanmış Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

  • Kaya, Y. K. (2015). İnsan yetiştirme düzenimiz: politika, eğitim, kalkınma (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

  • Küçükoğlu, A., & Kızıltaş, E. (2012). Almanya, Fransa, İngiltere, İtalya, Rusya ve Türkiye okul öncesi öğretmen yetiştirme programlarının karşılaştırılması. İlköğretim Online, 11(3), 660670.

  • Küçükoğlu, A., Taşgın, A., & Saadnie, A. (2014). İranlı ve Türk öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin görüşleri üzerine karşılaştırmalı bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 51, 395-416.

  • Manduku, J, Edward, B, & Cheruiyot, A. (2017). Inservice teacher training programmes: implications on teacher effectiveness in secondary schools in Kenya. European Journal of Education Studies, 3(7), 189-202.

  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlilikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirime ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. Erişim Adresi: http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 (21.04.2019).

  • Milli Eğitim Temel Kanunu, (1973). Erişim Adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf. (17.04.2019).

  • Özdemir, A. (2017). Bütün öğrencilerin okulu Finlandiya okulları. İnformalar Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 59-91.

  • Özdemir, S. M. (2016). Öğretmen niteliğinin bir göstergesi olarak sürekli mesleki gelişim. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(3), 233-244.

  • Özoğlu, M. (2011). Türkiye’nin öğretmen “yetiştirme” politikası. 21. Yüzyılda Türkiye’nin Eğitim ve Bilim Politikaları Sempozyumu. Ankara: Eğitim- Bir- Sen.

  • Sönmez, S. (2007). Türk öğretmen yetiştirme (öğretmen felsefesi). SAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(5), 230-239.

  • Stratemeyer, F. B. (1956). Teacher education for free people. New York: Amer Association of College Teacher Education.

  • Tan, H. (1990). Öğretmen yetiştirme ve istihdam. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 203-207.

  • Thornburg, L. D., & Ogren, C. A. (1999). Historical dictionary of American education.Westport: Greenword Pres.

  • Thorpe, R. (2014). Sustaining the Teaching Profession. New England Journal of Public Policy,

  • UNESCO “United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization” (1991). Experts Meeting on Teacher Training and New Contents in Teacher Training Curricula Final Report. Paris. Erişim Adresi: http://www.unesco.org/education/pdf/44_22.pdf (22.04.2019).

  • Varış, F. (1973). Cumhuriyetin 50.yılında Türkiye’de öğretmen yetiştirmede karşılaşılan birkaç sorun. 50.yıla armağan. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 6(36), 46-56.

  • Yaman, B. (2018). Türkiye, Almanya, Fransa, Çin ve Japonya’da öğretmen yetiştirme (2000- 2017) (Yayınlanmış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Temel Eğitim Anabilim Dalı, Sınıf Eğitimi Anabilim Dalı, Malatya.

  • Yang, S. K. (1998). Comparison, understanding and teacher education in international perspective. Frankfurt: Peterlang Pres.

  • 2023 Eğitim Vizyonu, (2018). Erişim Adresi: http://2023vizyonu.meb.gov.tr/ (25.04.2019). EXTENDED ABSTRACT

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics